ഒരു പഴയ കാല ഓര്‍മ മനസ്സിലെവിടെയോ കിടന്നു പിടയുന്നു.
വെയിലത്തും മഴത്തും കാറ്റിലും അതെന്നെ പിന്തുടരുന്നു.
മരുഭൂമിയുടെ വന്യത ആവോളം അന്ന് ഞാന്‍ അനുഭവിച്ചു.
ബാല്കീസിന്റെ രാജകൊട്ടരവും പ്രൌഡിയും ഉറങ്ങി കിടക്കുന്ന
മരിബിന്റെ ഒരു ബദു കുഗ്രാമത്തില്‍ മരുഭൂമിയുടെ പാതകളില്‍
ഞാന്‍ വെറുതെ ഗ്രഹതുര ചിന്തകില്‍ മുഴുകി പ്രവാസത്തിന്റെ
നോവും കിനാവുമായി . മരുഭൂമി പോലെ ഏകാന്ത വാസം .
പെട്ടന്ന് രൂപം കൊണ്ട ഒരു ചുഴലി കാറ്റ് .
മണല്‍ കാറ്റില്‍ ,ദിക്കറിയാതെ ഒരു ചരിത്ര ഭൂമിയില്‍.
ഇതു മരണത്തിന്റെ ചൂളം വിളിയായി എനിക്ക് തോന്നി.
കണ്ണ് തുറക്കാന്‍ പോലും കാടനുവടിച്ച്ചില്ല .
നിമിഷം കൊണ്ട് രൂപപെടുന്ന മണല്‍ കുന്നുകള്‍
ഏതു നിമിഷത്തിലും മണല്‍ കുന്നുകള്‍ എന്നെ വിഴുങ്ങാം
പ്രാര്‍ത്ഥന അതെന്നെ രക്ഷിച്ചു . ചുഴികള്‍ വഴി മാറി പോയി.
ചെങ്കടല്‍ മൂസയെ കാത്ത പോലെ മാരിബിലെ മണല്‍ കൂനകള്‍
എനിക്ക് വഴി തുറന്നു തന്നു . ഈ മരുകപ്പല്‍ വീണ്ടും മുമ്പോട്ട്
യാത്ര തുടരാന്‍ . മരുഭൂമി അത് വല്ലാത്ത ഒരു അനുഭവം തന്നെ
----------------------
No comments:
Post a Comment